"Te pareces al mundo en tu actitud de entrega" dijo Neruda, siguiendo la línea en parte, y qué mejor que conocer y dejarse conocer. ¿Qué abismo hay más cálido que un cuerpo, un alma? Un beso, querida mía ¡Espero que todo vaya de perlas!
Totalmente de acuerdo: no hay abismo alguno como el corazón humano. También deseo que todo te esté yendo de maravilla, querida. Nos escribimos pronto. ¡Muchos besos! :)
Hola me encanta tu blog, debo felicitarte por cada publicacion que haceis! Es chulisima y la sigo siempre. Me encanto este post q habla de nuestras tierras...del amor q le tenemos y nos damos cuenta cuanto estamos lejos por algun motivo. Besos!!!!
Parece escrito para mí, siento apropiarme las letras. Ahora existen dos cuerpos a la vista, de pura sangre, que conforman su propia patria al abrazarse y no dejarse ir. Uno de ellos, el mío.
0841: CONFUSIÓN
-
Un matrimonio decide ir a pasar vacaciones en una playa del Caribe, en el
mismo hotel donde pasaron la luna de miel 20 años atrás, pero debido a
proble...
Insensibles bestias
-
Hasta hace tan sólo
unos meses,
podía sentir en el nocturno,
tremolar en el azul,
esa emoción
que hace a las luces reír
en el alma,
destellar risueñas en ...
Deserción
-
Depongo mis armas de mujer
y me rindo
a la evidencia
de esta falacia.
Enarbolo como bandera blanca
la mortaja de un falso amor
sepultado en mentiras y en...
Nit de setembre. Per Relats Conjunts.
-
-Mareeeeeeeee!!!
-Diguesssss!
-L'E ha destrossat el meu treball d'art.
L'O va entrar a la cuina amb la cara vermella de ràbia ensenyant-me una
làmi...
eL bUCLe dEL BucLe
-
Siempre acabo volviendo al blog en momentos bajos, de tedio vital, soledad
más o menos voluntaria y necesidad de vomitar descontentos. He visto en el
ma...
apología
-
Un día me fui a ver
lo que tu amor escondía
y entre palabras y aromas
descubría mi apología.
A días pasados
nudosos de maromas,
deshice lo anda...
-
Hoy iba recorriendo las calles mojadas de una tenue lluvia con olor a
recuerdo. Sonaba Silvio de fondo y mi corazón dio un vuelco inmediato a
2004. Te ab...
Cuando lleguen buenos momentos
-
foto: hiro
*El verano insípido*. Así se titularía este verano si se tratara de una
novela o una canción. Ya lo sé, todavía queda septiembre, con sus alegr...
PADLET
-
*Educación formal:* Es aquella que se lleva a cabo en escuelas primarias,
secundarias, terciarios y otras instituciones. Se evalúa periódicamente
abor...
Ojalá Siempre
-
- *¿Sabes cuando, de pronto, casi por arte de magia, sientes que todo está
en su sitio?*
Jack acariciaba los brazos de Moira mientras ella reposaba s...
Ni drama ni oportunidad
-
Bueno pues, con la que está cayendo, mucha gente me ha pedido que retome *El
Periódico de las Buenas Noticias* y he decidido tal vez no reiniciarlo pero ...
-
Mírame.
He vivido el miedo. He soñado con demonios me devoraban. He pasado mi
martirio, he hecho mis plegarias. He sangrado. Me he escondido en una
cajita...
A FALTA DE TÍTULO; 10 KILÓMETROS
-
Hoy llego tarde a la escritura. Tengo poco rato para cumplir con mi rutina
retórica y dominical. En tan escaso tiempo es difícil inventar. En mi caso, ...
cuando todo tiembla y nosotros
-
nos agarramos de un árbol
movemos los dedos
mi cuerpo
no puede soportar demasiado
el amor.
hablamos de la muerte
de la consciencia a futuro
no sé
sino senta...
13 comentarios:
Fragmento del poema de Octavio Paz, "Cuerpo a la vista". Foto de Ryan McGinley a Kate Moss.
Besos casi otoñales para todos.
"Te pareces al mundo en tu actitud de entrega" dijo Neruda, siguiendo la línea en parte, y qué mejor que conocer y dejarse conocer. ¿Qué abismo hay más cálido que un cuerpo, un alma?
Un beso, querida mía
¡Espero que todo vaya de perlas!
Hay una frase de Borges que siempre recuerdo "mi patria son los libros".
Tremendo, Jorge Luis.
Es la unica patria que nos hace feliz y cuanto desearia morir dentro de ella.
Besos
En ese cuerpo de frontera entre el deseo y la letra o...
:-) Un beso!
Totalmente de acuerdo: no hay abismo alguno como el corazón humano.
También deseo que todo te esté yendo de maravilla, querida.
Nos escribimos pronto.
¡Muchos besos! :)
Enorme.
Claro, yo siempre he creído que la patria debe ser aquello que nos hace felices.
Un abrazo, Laucha.
Así el amor.
Abrazos, Chaly.
Y entre lo prohibido y lo sagrado, querida.
Más besos para ti :)
Hola
me encanta tu blog, debo felicitarte por cada publicacion que haceis!
Es chulisima y la sigo siempre.
Me encanto este post q habla de nuestras tierras...del amor q le tenemos y nos damos cuenta cuanto estamos lejos por algun motivo.
Besos!!!!
¡Muchas gracias! Me da gusto que te agrade mi Siberia.
Saludos.
Parece escrito para mí, siento apropiarme las letras. Ahora existen dos cuerpos a la vista, de pura sangre, que conforman su propia patria al abrazarse y no dejarse ir. Uno de ellos, el mío.
Echaba de menos perderme por esta Siberia.
Pues muchas gracias por volver, G.
Y gracias por tus palabras también.
Un fuerte abrazo.
Publicar un comentario